Om jezelf echt te leren kennen moet je je angst onderzoeken. Nelson Mandela zei ooit: ‘Ik leerde dat moed niet de afwezigheid is van angst, maar het overwinnen ervan. De dappere man is niet hij die niet bang is, maar hij die die angst overwint.’
Of Marianne Williamson: ‘Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn.’
Hoe deze angst te onderzoeken? Mijn tekening van angst.. tenminste hoe ik mijn angst op dit moment zie. Het is iets persoonlijks. Ik ben het aan het onderzoeken. Kijken of ik er anders door naar mezelf kan kijken en verbanden kan ontdekken. Zodat ik de wereld anders kan gaan beleven, rijker, genuanceerder. Op een manier zoals Leonardi da Vinci dat ook zou kunnen hebben gedaan. Het is een proces waar je open voor moet staan.
Soms is het er tijd voor, andere keren niet.
Ik liet de tekening aan een vriendin van mij zien. “Ik kan er niets mee, wat zegt die tekening mij nu? Ik heb niets met tekenen. En het ergens in je lijf voelen? Ik voel geen angst. Ik heb geen oorlog meegemaakt dus ik voel geen angst. En muziek bij de angst uitkiezen, ja natuurlijk is het droevige muziek, dat heeft toch iedereen. Wat zegt dat nu over mij?” “Als fysiotherapeute beschrijf ik het lijf vanuit spieren en pezen. Dat zegt me wat en daar kan ik een oplossing voor het probleem zoeken. Ik vind dat mensen op een gegeven moment hebben geleerd waar ze goed in zijn. Daar voelen ze zich in thuis en daar moeten ze in blijven.” Een mooi voorbeeld van niet open staan voor nieuwe dingen, nieuwe manieren van kijken.
Zo reageren ook veel mensen in bedrijven die niet in beweging willen komen. Ze zitten in hun comfort zone. Zonder uit de comfort zone te komen zullen ze geen nieuwe werelden betreden. Iets onderzoeken wat ze voorheen nog niet deden. Om die stap te zetten is moed nodig. Soms een enorme drempel. Zodra de eerste stap naar openheid is gezet gaat er een nieuwe wereld voor mensen open. Ze zien mogelijkheden en combinaties die ze voorheen niet voor mogelijk hadden gehouden.
De mensen in beweging blijven onderzoeken, zich vragen stellen, nieuwe dingen uitproberen. Zoals ook het boek ‘Denken als Leonardo da Vinci ‘van Michael J. Gelb beschrijft. Het gaat in golfbewegingen, maar de open, onderzoekende blik blijft.
Wat heb jij ervaren toen jij je open stelde voor de schijnbaar on(be)grijpbare wereld?